Met groot verdriet heeft het bestuur kennis moeten nemen van het overlijden van AOO bd Henk Kleijn.
De rouwkaart stelt dat hij na een lang en bewogen leven omgeven door familie rustig is ingeslapen, op 29 september 2023. Lang en bewogen is zijn leven zeker geweest. Geboren op 27 oktober 1924 nam hij als 17-jarige jongen dienst bij de Koninklijke marine. Op 26 februari 1942 was hij nog te jong om geplaatst te worden aan boord van de schepen. Dus was hij ingedeeld bij de meerploeg die in Soerabaja de trossen van de kruisers Hr.Ms. De Ruyter en Hr.Ms. Java losgooide. Dat moment heeft hij sindsdien met zich meegedragen, wetende dat het merendeel van de opvarende van die schepen na de slag in de Javazee niet zijn teruggekeerd. Terwijl Henk Kleijn ook zelf het nodige moest meemaken en doorstaan: krijgsgevangen gemaakt, met een Hell Ship vervoerd en tot werk gedwongen in een kamp nabij Nagasaki. Daar zag hij ook ‘de bom’ afgaan. En overleefde dat. Na zijn bevrijding keerde hij terug in Nederland en ging weer in actieve dienst bij de marine, tot aan zijn functioneel leeftijdsontslag.
Het verhaal van Henk Kleijn is er een zoals je die eigenlijk alleen in een film ziet of boek leest. Ik voel me dan ook vereerd dat ik het verhaal uit zijn eigen mond heb mogen vernemen. Hij vertelde, bescheiden als hij was, op kalme wijze wat hem was overkomen, maar nog veel meer wat anderen was overkomen. Jaarlijks kwam hij dan ook naar de herdenking van de Slag in de Javazee, altijd liefdevol begeleid door zijn dochter en schoonzoon. De laatste jaren legde ik dan met hem de krans tijdens de herdenking. Op die momenten meende ik dan strakke mondhoeken en waterige ogen te zien, in plaats van de hem kenmerkende opgewekte glimlach en vrolijke, bijna ondeugende oogopslag. Zoals op de prachtige foto bij de rouwkaart. Een toonbeeld van gepast herdenken en positief vooruitzien. We zullen Henk Kleijn dan ook gaan missen, zeker ook op de jaarlijkse herdenking.
Namens het bestuur betuig ik mijn medeleven aan alle nabestaanden en wens ik de familie veel sterkte in het verlies van een bijzondere vader, schoonvader, opa en oude opa. Mag het feit dat Henk nu rendezvous maakt met zijn maten van weleer enige troost geven.
Ben Bekkering
Vice-admiraal bd
